Ky botim u bë i mundur në sajë të nismës së Sami Frashërit, të Jani Vretos e të Pashko Vasës. “Alfabetarja e gjuhës shqipe” nuk përfaqëson një abetare tipike, pasi përfshin një sërë shkrimesh me natyrë didaktike, me autorësinë e nismëtarëve. Në mbrujtjen e saj bashkëpunuan ngushtësisht myslimanë (vëllezërit Frashëri), katolikë (Vasa) dhe ortodoksë (Vreto), të cilët u prinë nga ideali i atdhedashurisë.
Kjo vepër me vlera të larmishme, është themelehedhëse e procesit ripërtëritës dhe ripërcaktues të gjuhësisë shqiptare. Alfabetarja iu dhurua Sulltan Abdyl Hamitit II, i cili dinte të fliste shqip.